Rozpalanie od dołu
To chyba najbardziej rozpowszechniona metoda rozpalania w piecu. Na sam spód wędruje rozpałka, na nią układamy drewno, a całość przykrywamy węglem. Niestety, sposób ten jest szkodliwy, ponieważ węgiel zanim zacznie się palić, wysuszając się wydziela parę wodną i gazy. W efekcie obniża się kaloryczność węgla, a wraz z kłębami dymu z pieca ucieka około 30 % opału! Jeśli ta informacja nie działa na naszą wyobraźnię, być może zadziała inna. Przez palenie sposobem dolnym koszt ogrzewania budynku może wzrosnąć nawet o jedną trzecią! Powstaje przy tym wiele dymu i sadzy, która zanieczyszcza kocioł i wraz z upływem czasu obniża efektywność pieca.

Istnieje na to pewna rada. Palenie od dołu będzie z pewnością bardziej przyjazne dla środowiska, gdy nie zasypiemy kotła od razu ogromną porcją węgla, a będziemy dorzucać go stopniowo. Jak poznać, że ilość węgla wrzucanego do kotła jest zbyt duża? Jeśli węgiel gasi ogień, oznacza to, ze jest go po prostu za dużo. Im więcej żaru mamy na ruszcie, tym większą ilość opału możemy dorzucić.

Palenie od góry
Tradycyjny sposób palenia od dołu można z powodzeniem zastąpić paleniem od góry, które jest znacznie bardziej ekologiczną metodą. Ten sposób palenia jest mocno promowany nie tylko przez organizacje dbające o ochronę środowiska naturalnego, ale również na szczeblu regionalnym i państwowym. Jeśli troska o stan środowiska jest dla nas kwestią nadrzędną koniecznie zapoznajmy się z informacjami na temat palenia od góry.

Palenie od góry umożliwiają piece posiadające wlot powietrza pod ruszt, w których wylot spalin znajduje się w górnej części paleniska. Wśród wielu modeli pieców oferowanych na naszym rynku znajdziemy urządzenia z dolnym spalaniem paliwa, górnym spalaniem oraz takie, które łączą w sobie obie te metody. Jeśli mamy do czynienia z urządzeniem łączącym dwa sposoby spalania, o wszystkim decyduje miejsce, w którym rozpalamy paliwo.

Przejdźmy jednak do konkretów. Jak rozpocząć spalanie od góry? To bardzo proste. Dół paleniska zasypujemy węglem, dopiero na nim układamy szczapki drewna, a na samej górze ma znajdować się podpałka. Zachowując taki układ, powodujemy, że powietrze unosi się do góry, a żar schodzi w dół. Dym, który musi ulotnić się z warstwy zimnego węgla nie wędruje przez nasz komin zanieczyszczając powietrze, ale ulega spalaniu i to prawie w całości. Do komina trafiają wyłącznie przezroczyste spaliny. Nasz piec zamiast produkować ogromne ilości dymu, generuje więcej ciepła.

W przypadku palenia od góry nie możemy dorzucać na wierzch paleniska kolejnej porcji węgla. Ponieważ jest to proces cykliczny, musimy pozwolić na całkowite wypalenie się opału, a następnie wszystkie wymienione czynności powtórzyć od nowa. Wiąże się to oczywiście, z pewnym dodatkowym wysiłkiem, ale zarówno środowisko, jak i nasz portfel będą nam wdzięczne.

Artykuł W trosce o środowisko. Ekologiczne palenie w piecu. pochodzi z serwisu Inteligentne budownictwo.

Rodzaje czujników ruchu
Zanim przejdziemy do zalet detektorów ruchu, omówmy podstawowe ich typy. Aktywne detektory podczerwieni emitują stały sygnał elektryczny, wykorzystując promienie światła podczerwonego (ciepła), które łączą się z detektorem światła. Jeśli wiązka podczerwieni zostanie przerwana, nasz czujnik wyemituje alarm. Najczęściej w postaci głośnego sygnału ostrzegawczego.
Pasywny czujnik podczerwieni biernie czeka na zdarzenie zachodzące w podczerwieni. Gdy źródło ciepła np. człowiek przechodzi obok, czujnik wykrywa natychmiast jego obecność i generuje alarm. Tego rodzaju czujniki stosowane są najczęściej w domowych systemach bezpieczeństwa.

Aktywne czujniki ultradźwiękowe wykorzystują z kolei fale dźwiękowe o wysokiej częstotliwości. Nie usłyszymy ich wprawdzie, ale doskonale spełnią one swoją rolę. Takie fale działają jak bumerang. Są wysyłane, a następnie wracają do czujnika, zgłaszając wszelkie podejrzane przerwy w emisji. Innymi słowy, jeśli na ścieżce ultradźwiękowej pojawi się obiekt blokujący fale czujnik, to zasygnalizuje.

Pasywne detektory ultradźwiękowe zamiast aktywnie wysyłać fale dźwiękowe, czekają biernie na wydarzenie dźwiękowe, takie jak zatrzaskujące się okna czy drzwi. Fale dźwiękowe emitowane przez takie zdarzenie uruchamiają pasywny detektor ultradźwiękowy.
Czujniki ruchu są obecnie niezwykle proste w obsłudze. Większość z nich posiada czytelne, intuicyjne panele i wyświetlacze, dzięki którym nawet początkujący użytkownik z łatwości może sterować urządzeniem i np. wyłączyć czujnik na chwilę w nocy idąc po szklankę wody do kuchni. Dzięki temu nie urządzimy przypadkowo alarmu i pobudki wszystkim domownikom w środku nocy.

Zalety czujników ruchu
Czujniki ruchu są niezbędną bronią w arsenale systemu bezpieczeństwa domu. Najważniejszym celem czujnika ruchu, a zarazem jego największą zaletą jest zapewnienie dodatkowego zabezpieczenia przed włamywaczami. Jeśli nasz system alarmowy zostanie w jakiś sposób naruszony czujniki ruchu wykryją intruza i uruchomią alarm. Niektóre z nich są nawet połączone z systemem powiadamiania odpowiednich służb ratowniczych.

Doskonałym rozwiązaniem jest także połączenie czujników ruchu systemem oświetlenia domu i ogrodu. Pojawienie się w ich pobliżu czujnika jednego z domowników czy gości powoduje automatyczne włączenie oświetlenia. Tego rodzaju instalacje sprawdzają się dobrze w pomieszczeniach, w których nie przebywamy na stałe, albo bardzo często przez nie przechodzimy np. korytarzach. Czujniki ruchu warto zainstalować również przy bramie i drzwiach wejściowych. Wówczas powrót do domu w godzinach wieczornych czy nocnych będzie bezpieczniejszy, a i nasi goście poczują się pewniej, jeśli przywita ich rozświetlona posesja.

To tylko jedne z wielu możliwości wykorzystania czujników ruchu. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby połączyć je z innymi systemami automatyki domowej np. systemem wentylacji czy klimatyzacji.

Artykuł Zalety czujników ruchu pochodzi z serwisu Inteligentne budownictwo.

System ma działać, jako całość
Poszczególne elementy systemu, takie jak automatyczne oświetlenie, ogrzewanie czy wentylacja mogą samodzielnie działać bez zarzutu. Jednak muszą ze sobą również współpracować, aby cała idea inteligentnego domu miała sens. Nie wystarczy wspólny panel sterowania. Poszczególne urządzenia, instalacje i podsystemy powinny ze sobą współdziałać. Dla przykładu, jeśli w budynku montujemy system automatycznego opuszczania rolet to w oczywisty sposób powinien być on powiązany z systemem oświetlenia. Można, rzecz jasna zamontować kilka niezależnych podsystemów, które razem funkcjonują zupełnie sprawnie, ale koszty takiej instalacji bywają naprawdę wysokie.

Nic nie zrobi się samo
Inteligentne domy reklamowane są, jako domy przyszłości, które wiele czynności wykonują za domowników, opierając się na automatycznych systemach. Wiele osób traktuje tego typu obietnice bardzo dosłownie. Pamiętajmy, że aby coś działało automatycznie, należy to odpowiednio skonfigurować , wprowadzić właściwe parametry, dostosować niejako do własnych potrzeb. Ustalenie sposobu pracy poszczególnych podsystemów czy urządzeń to zadanie użytkownika. Modyfikacje w pracy systemu możemy wprowadzać z dwóch poziomów – centralki znajdującej się w domu oraz aplikacji na urządzenie mobilne. Ponieważ systemy automatyki budynkowej są coraz bardziej złożone, ich obsługa wymaga pewnej wiedzy. Użytkownik musi nauczyć się sposobu obsługi systemu. Przede wszystkim zaś, powinien zrozumieć, w jaki sposób dany system działa. Niektórym przychodzi to z łatwością. Inni, którzy są na bakier z nowoczesnymi technologiami, mogą mieć pewne problemy. Podsumowując, nie wystarczy mieć inteligentny dom, trzeba jeszcze umieć go użytkować. Przed zakupem konkretnego systemu warto przejść szkolenie dotyczące jego obsługi. Niektórzy dostawcy tego typu rozwiązań oferują możliwość szkoleń i służą radą oraz pomocą w przypadku jakichkolwiek wątpliwości i problemów. Na takie oferty zwróćmy szczególną uwagę.

Wygoda kosztuje
Nowoczesne systemy obsługi domów to ogromne udogodnienie dla właściciela budynku i jego mieszkańców. Jednak złożone i rozbudowane systemy automatyki budynkowej kosztują niemałe pieniądze. Czasami warto zastanowić się, czy najdroższy i bardzo skomplikowany system jest nam rzeczywiście potrzebny. Być może lepiej wybrać kilka podysytemów, które rzeczywiście będziemy wykorzystywać, niż silić się na stworzenie „kosmicznego” domu, generując przy tym ogromne koszty. Przed wyborem określonego systemu warto skontaktować się z fachowcami w tej dziedzinie, mając świadomość, że reklamy inteligentnych budynków opisują niektóre z funkcji i możliwości automatyki nieco na wyrost. Automatyka budynkowa to cały szereg ciekawych rozwiązań. Korzystajmy z nich jednak rozsądnie.

Artykuł Jakie problemy mogą pojawić się w inteligentnych domach? pochodzi z serwisu Inteligentne budownictwo.

Jakich pomiarów dokonują czujniki pogodowe?
Parametry pogodowe mierzone przez sensory tego typu to głównie temperatura powietrza, prędkość wiatru, wysokość ciśnienia atmosferycznego, wilgotność powietrza oraz stan nasłonecznienia. Niektóre z urządzeń określają również wielkość i rodzaj opadów, a nawet wilgotność gleby. Wyniki pomiarów można oczywiście odpowiednio wykorzystać. Jednym z podstawowych zastosowań aktualnych pomiarów jest przewidywanie pogody w kolejnych dniach. Niektórzy wykorzystują je do planowania określonych działań np. sportowych czy rekreacyjnych. Bywają również stosowane do sterowania zautomatyzowanymi systemami obecnymi w nowym budownictwie, zakładach przemysłowych oraz rolnictwie.

Bardziej wyspecjalizowane czujniki pogody używane są w meteorologii. Przykładem mogą być ceilometry, których zadaniem jest pomiar wysokości najniższej warstwy chmur za pomocą specjalnych laserów. Inne wyspecjalizowane urządzenie to disdrometr. Dzięki niemu zmierzymy wielkość kropel deszczu oraz szybkość ich spadania.

Na rynku dostępnych jest wiele rodzajów czujników pogodowych. Podstawowymi kryteriami wyboru są interfejs oraz sposób prezentacji danych, sposób montażu, odporność na szkodliwe działanie warunków atmosferycznych oraz liczba przetworników tworzących jeden przyrząd.

Jak montuje się czujniki pogodowe?
Sposób montażu tego rodzaju urządzeń uzależniony jest w znacznej mierze od ich wielkości. Małe, pojedyncze sensory można zamontować lutując ich wyprowadzenia w odpowiednim miejscu. Czujnik musi być przy tym zwrócony przodem do otoczenia, którego pomiarów ma dokonywać. Większe sensory są na ogół przykręcane za pomocą jednej lub dwóch śrub, które są w stanie utrzymać większy ciężar urządzenia. Niektóre z nowoczesnych czujników nie wymagają w ogóle montażu. Umieszcza się je po prostu na odpowiednim uchwycie. Należy wówczas zadbać o to, aby sensor nie był wystawiony na działanie silnego wiatru. Wiele czujników to urządzenia przeznaczone do powieszenia. Ich elementem składowym są plastikowe lub metalowe haki, które umożliwiają zawieszenie czujnika np. na linie.

Odporność przede wszystkim!
Stopień odporności na warunki środowiskowe czujników pogodowych bywa różny. Czasami sam producent urządzenia mocno dba o to, aby sensor był odpowiednio zabezpieczony przed szkodliwymi czynnikami np. dużą wilgocią czy niskimi temperaturami. Wiele sensorów nie wymaga specjalnej ochrony. Szkodzą im, bowiem jedynie najbardziej ekstremalne warunki. W naszym klimacie do takich sytuacji dochodzi naprawdę rzadko. Jednak w przypadku intensywnych opadów trwających kilka dni z rzędu warto np. umieścić czujnik w miejscu zadaszonym. Najbardziej profesjonalne urządzenia umieszcza się raczej na otwartym powietrzu, na masztach czy wysięgnikach. Odporność takich czujników jest naprawdę bardzo wysoka.

Artykuł Inteligentne systemy pogodowe pochodzi z serwisu Inteligentne budownictwo.

Jakie rozwiązanie warto wybrać?
Zaawansowane systemy podtrzymujące napięcie w systemach sterowania to spora inwestycja. Jednak pozwala uniknąć kosztów związanych z utratą zasilania, które w niektórych sytuacjach mogą być naprawdę poważne. Do wyboru mamy dwa podstawowe rozwiązania. Pierwszym, mniej skomplikowanym są zasilacze buforowe, które doskonale sprawdzają się, jeśli chcemy wyłącznie podtrzymać napięcie, a nie jest nam potrzebna opcja diagnostyki baterii czy możliwość komunikacji z nadrzędnym systemem sterowania. Dzięki szerokiej ofercie producentów zasilaczy buforowych z łatwością znajdziemy urządzenie idealnie dopasowane do projektowanego układu sterowania, zarówno, jeżeli chodzi o moc, czas podtrzymania zasilania, możliwości diagnostyczne, jak i cenę. Prosty, a zarazem niedrogi zasilacz buforowy może rozwiązać wiele problemów. Jeśli jednak zależy nam na niezawodnym zasilaniu awaryjnym z funkcją ostrzegania o defektach baterii, warto zastanowić się nad wyborem droższego, ale efektywniejszego i bezpieczniejszego rozwiązania, jakim są zaawansowane urządzenia UPS.

Moduły UPS
Producenci oferują nam dzisiaj bardzo kompleksowe rozwiązania o budowie modułowej. Nie musimy oczywiście, kupować kompletnego systemu UPS od jednego producenta. Każdy z jego składników możemy dobrać oddzielnie. Jakie funkcje posiadają zaawansowane moduły UPS? Przede wszystkim wyposażone są w opcję ładowania baterii oraz kontroli ich stanu. Pozwalają także na zarządzanie przełączaniem zasilania w przypadku spadku napięcia sieciowego lub jego całkowitej utraty. Funkcja monitoringu daje możliwość kontroli stanu naładowania baterii oraz ich żywotności. Dzięki temu możemy spokojnie zaplanować czas wymiany baterii, kiedy będzie to konieczne. Nowoczesne UPS-y pozwalają bezproblemowo ustalić, czy stan baterii kwalifikuje ją do wymiany. Informację na ten temat otrzymujemy za pomocą wyświetlacza.

Zaawansowane moduły UPS ułatwiają wymianę baterii. W przypadku komunikatu o konieczności wymiany, wystarczy przełączenie UPS na tryb serwisowy. W tym trybie następuje dezaktywacja ładowania akumulatorów i pobierania z nich energii. Możemy je, więc bezpiecznie odłączyć od modułu. Nie musimy przy tym odłączać zasilacza od sieci.

Inne funkcje modułów UPS
Bardziej zaawansowane moduły posiadają funkcje inicjalizacji bezpiecznego wyłączania urządzeń, które zasilają. W momencie wystąpienia ryzyka utarty zasilania uruchamia się specjalne oprogramowanie archiwizujące. Dzięki temu możemy uniknąć utraty danych. Gdy zasilanie zostaje przywrócone urządzenia zasilane przez UPS są uruchamiane automatycznie. Nowoczesne zasilacze informują użytkowników o poziomie napięcia, temperaturze czy wielkości baterii. Jeśli w systemie połączymy kilka modułów, uzyskamy dane o każdym module oddzielnie.

Artykuł Systemy sterowania zasilaniem UPS pochodzi z serwisu Inteligentne budownictwo.

Czy wiemy, czym oddychamy?
Aby utrzymać dobrą jakość powietrza w pomieszczeniach, ważne jest, aby wiedzieć, co jest w powietrzu. Zyskując nawet przybliżone informacje na temat możliwych źródeł zanieczyszczeń jesteśmy w stanie spróbować je zminimalizować lub całkowicie usunąć. Nie potrzeba do tego skomplikowanych operacji. Np. jeśli stwierdzimy, że poziom dwutlenku węgla jest zbyt wysoki, możemy zwyczajnie otworzyć okno, aby przewietrzyć pomieszczenie. Wiedza o tym, jaka jest jakość powietrza jest kluczowa kwestią, ponieważ niektóre zanieczyszczenia powietrza, takie jak tlenek węgla, mogą stanowić bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia, a w skrajnych sytuacjach odebrać życie, jeśli nie zostaną szybko usunięte.

Czujniki dają wiedzę na temat stanu powietrza
Inteligentne czujniki jakości powietrza zapewniają użytkownikom wiedzę niezbędną do utrzymania zdrowego powietrza wokół nich. Wspólne parametry monitorowane przez niektóre z tych urządzeń obejmują temperaturę, wilgotność, poziom tlenku węgla, dwutlenku węgla, pyłu zawieszonego (w tym PM2,5 i PM10) oraz lotnych związków organicznych. To już znacznie więcej, niż tradycyjne detektory. Firmy wykorzystują zaawansowane technologie, takie jak przetwarzanie w chmurze, analizę dużych zbiorów danych i sztuczną inteligencję, aby dostarczyć istotnych informacji do realizacji zaawansowanych aplikacji, a także aby umożliwić użytkownikom podejmowanie bardziej świadomych decyzji w celu poprawy powietrza, którym oddychają.

Na przykład niektóre z urządzeń używają funkcji automatycznego uczenia do prognozowania zanieczyszczeń powietrza, sprawdzania punktów danych i kalibracji czujnika. Dzięki prognozie użytkownicy mogą planować dalsze działania w oparciu o te informacje. Dzięki zaawansowanym narzędziom czujniki dostarczają również mapę jakości powietrza w określonych miejscach na podstawie danych z rozmaitych lokalizacji na całym świecie.

Mobilność stała się nieodłączną cechą inteligentnych czujników jakości powietrza. Niektóre urządzenia można nawet przenosić na zewnątrz w celu ciągłego monitorowania jakości powietrza, niezależnie od tego, dokąd zmierzają użytkownicy. Mamy już do dyspozycji czujniki ważące zaledwie kilkadziesiąt gramów.

Trudno wyobrazić sobie nowoczesne budynki, zwłaszcza te, które realizują ideę budynków inteligentnych bez systemów monitorujących parametry powietrza. Takie rozwiązania skutecznie podnoszą komfort życia domowników i mają ogromny wpływ na ich zdrowie i dobre samopoczucie.

Artykuł Rozwiązania poprawiające jakość powietrza pochodzi z serwisu Inteligentne budownictwo.

Źródło prądu
Detektory tlenku węgla występują w trzech odmianach: przewodowej, wtykowej lub na baterie. Modele z okablowaniem mają tę zaletę, że są ze sobą powiązane, ale jeśli zasilanie zostanie odcięte, przestają działać. Każde urządzenie podłączona na stałe do prądu powinno posiadać zapasową baterię. Jednostki zasilane baterią są znacznie prostsze w montażu i nie zawiodą w przypadku awarii zasilania. Jeśli urządzenie zasilane jest bateryjnie, musimy jednak pamiętać o regularnej wymianie baterii. Czujniki podłączane do gniazdek elektrycznych są łatwo dostępne, ale biorąc pod uwagę rozprzestrzenianie się gazów, standardowe umieszczenie gniazdek elektrycznych, najczęściej blisko podłogi, sprawia, że nie wykrywają zbyt dobrze CO.

Inne kryteria wyboru
Najważniejszą rzeczą przy zakupie jest to, czy wybrany detektor tlenku węgla jest zgodny z odpowiednimi europejskimi normami bezpieczeństwa i posiada wyraźne oznaczenie EN 50291. Musimy upewnić się również, że wybraliśmy alarm dźwiękowy, ponieważ jest to najskuteczniejszy sposób, aby jak najszybciej powiadomić domowników o pojawieniu się tlenku węgla. Czujnik powinien generować głośny sygnał dźwiękowy. Z pewnością warto wybrać urządzenie z cyfrowym wyświetlaczem, który pokazuje dokładne stężenie tlenku węgla. Niektóre modele mają nawet ciągły odczyt bieżącego poziomu czadu. Wyświetlacz prezentujący na osi czasu koncentrację CO w domu w poszczególnych momentach może być niezwykle pomocny w ocenie lub identyfikacji niebezpieczeństw.

Gdzie zainstalować czujnik tlenku węgla?
Detektory tlenku węgla powinny być zainstalowane na każdym piętrze domu, a także w tym samym pomieszczeniu, w którym znajduje się urządzenie do spalania paliwa np. kominek lub piec opalany drewnem, w odległości od jednego do trzech metrów w poziomie od potencjalnego źródła. Jest wskazane, aby detektory znajdowały się na ścianie, co najmniej 15 cm od sufitu i co najmniej 60 cm od dowolnego okna. Zawsze postępujmy zgodnie z instrukcjami producenta. Kierujmy się jednak pewnymi stałymi zasadami. Na pewno będziemy chcieli, aby czujnik obudził nas jak najszybciej, jeśli czad pojawi się w pomieszczeniu w nocy. Dlatego czujnik tlenku węgla zamontujmy w miejscu, z którego usłyszymy alarm. Jeśli instalujemy alarm tlenku węgla w sypialni, w której nie ma potencjalnego źródła tlenku węgla, idealną lokalizacją będzie wysokość, na jakiej śpimy. Powinniśmy regularnie sprawdzać żywotność baterii swojego alarmu i testować go za pomocą wbudowanego przycisku testowego, podobnie jak w przypadku czujnika dymu. Chodzi o to, aby mieć pewność, że zadziała, gdy będzie to konieczne.
 

Artykuł Jaki czujnik czadu wybrać, aby czuć się bezpiecznie? pochodzi z serwisu Inteligentne budownictwo.

Czy pompa ciepła to rozwiązanie, które się opłaca?
Ile można zaoszczędzić montując je w domach? Czy poniesione koszty szybko się zwracają? Te pytania z pewnością krążą po głowach wszystkich tych, którzy rozważają instalację pompy ciepła we własnym budynku. Planując montaż instalacji tego typu musimy liczyć się z kosztem rzędu kilkudziesięciu tysięcy złotych. Na cenę wpływają takie czynniki, jak wielkość domu, usytuowanie działki czy wreszcie, wybrane rozwiązanie. Dla wielu osób takie koszty przekraczają granice możliwości finansowych, zwłaszcza, jeśli dodatkowo spłacają one kredyt zaciągnięty na budowę domu. Nic dziwnego, że rozwiązanie to w pierwszym momencie zniechęca swoją ceną. Jednak montaż pompy ciepła należy traktować, jako inwestycje, która po pewnym czasie zacznie się zwracać, przynosząc spore oszczędności. Wystarczy wspomnieć, że pompa pozwala na ogrzanie domu dwukrotnie, trzykrotnie, a nawet czterokrotnie taniej, niż inne, tradycyjne źródła energii. Dlatego właśnie warto rozważyć jej wybór.

Rodzaje pomp ciepła
Pompa ciepła jest urządzeniem, które czerpie energię ze swojego najbliższego otoczenia. Źródłem energii może być powietrze, woda lub grunt. Niestety, nie jest to rozwiązanie, które pozwala na całkowite uniezależnienie się od dostawcy prądu. Zwykła energia elektryczna jest niezbędna, aby urządzenia działało. Moc pompy pochodząca z elektrowni stanowi jednak tylko 25 %. Oznacza to, że aż 75 % mocy jest pobierane z innych źródeł dostępnych w otoczeniu domu.

Możemy wyróżnić trzy podstawowe rodzaje pomp ciepła, w zależności od dolnego źródła. Pierwszym rodzajem są pompy wykorzystujące powietrze. To najtańsza i najprostsza do montażu opcja. Jej ogromną zaletą jest fakt, że nie zajmuje zbyt wiele miejsca. W zimniejszym klimacie rozwiązanie to może się jednak nie sprawdzić. Przy malejącej temperaturze na zewnątrz potrzebujemy więcej energii do ogrzania budynku. W ostatnim czasie możemy cieszyć się łagodnymi zimami, ale przy długiej i mroźnej zimie pompa ciepła bazująca na powietrzu, jako źródle energii może wygenerować podobne koszty, jak zwykłe elektryczne piecyki.

Drugim rodzajem źródła dolnego jest woda gruntowa. Jej temperatura przez cały rok nie spada poniżej zera. Korzystając z tego źródła musimy wybudować dwie studnie. Z jednej będziemy czerpać wodę, do drugiej będzie ona wylewana, gdy zakończy obieg. W przypadku istnienia na działce naturalnych zbiorników wodnych, wykopywanie dodatkowych studni jest niepotrzebne. Koszty eksploatacji takiej pompy ciepła rosną za sprawą konieczności filtrowania czerpanej wody.

Najbardziej efektywne, jeśli chodzi o ilość dostarczanego ciepła są pompy gruntowe. W tym przypadku także możemy przez cały czas liczyć na odpowiednią temperaturę. Rozwiązanie to nie pozostaje jednak bez wad. W gruncie umieszczane są specjalne sondy poziome albo pionowe. Sondy poziome generują sporo dodatkowych problemów. Po pierwsze zajmują dużo miejsca. Po drugie nie można nad nimi nic wybudować. Po trzecie nie powinno się ich nawet zasłaniać. Chodzi o swobodny dopływ wody i światła słonecznego do ziemi. Z kolei sondy pionowe, które zajmują mniej miejsca, wiążą się z dosyć dużym wydatkiem.

Artykuł Jak działają pompy ciepła? pochodzi z serwisu Inteligentne budownictwo.

Nie tylko wygoda
Powstawanie czujników podyktowane było oczywiście zwykłą ludzką wygodą, ale okazuje się, że nie tylko. Na początku czujniki wcale nie służyły osobom prywatnym. Tworzono je, aby usprawnić wszelkie procesy produkcyjne. Idea była prosta. Miały alarmować lub uruchamiać pewne funkcje pod wpływem określonych bodźców. Dzisiaj czujniki obecności znajdujemy praktycznie wszędzie, od linii produkcyjnych w fabrykach, przez samochody, pociągi, samoloty, po różnego rodzaju urządzenia. Mają jedną cechę wspólną. Eliminują liczbę czynności wykonywanych przez człowieka, przez co poprawiają jakość życia. Przy okazji są w stanie podnieść poziom bezpieczeństwa. Czujniki obecności bardzo łatwo wykrywają, czy w danym pomieszczeniu są jakieś osoby.

Na jakich zasadach działają czujniki obecności?
Wbrew pozorom, mechanizm działania czujników obecności jest bardzo prosty. Czujnik reaguje na pojawienie się w zasięgu swojego działania obiektów o określonych parametrach. Czujniki działają z reguły na podczerwień, reagując na zmianę temperatury. Jednak tego rodzaju urządzenia to tylko część ogromnej rodziny czujników. W przemyśle bardzo często wykorzystywane są również inne typy czujników. Czujniki indukcyjne wykrywają pojawienie się w zasięgu metalowego przedmiotu, w momencie zmiany własnego pola elektromagnetycznego. Czujniki ultradźwiękowe wysyłają i odbierają fale ultradźwiękowe, a czujniki radarowe fale elektromagnetyczne. Z kolei czujniki optyczne zbudowane są nadajnika wysyłającego wiązkę światła i odbiornika, który ją przejmuje.

Zastosowanie czujników obecności
Na początku wspomnieliśmy o naprawdę szerokich możliwościach zastosowania czujników w rozmaitych miejscach oraz sytuacjach. Większość z nas kojarzy zapewne czujniki ruchu montowane w naszych domach i ogrodach w celach bezpieczeństwa i wygody. To one powodują automatyczne zapalenie i wyłączenie się światła w różnych pomieszczeniach, działanie różnych alarmów czy wyłączenie telewizora, gdy pan domu zasypia z pilotem w dłoni na kanapie. Jednak zastosowanie czujników nie ogranicza się do ich użytku prywatnego.

Tak, jak na początku historii tych urządzeń, z czujników korzystają rozmaite przedsiębiorstwa. Czujniki w firmach używane są z dwojakich powodów. Po pierwsze mają za zadanie usprawnienie procesu produkcji. Służą do kontroli produkcji na taśmie oraz kontroli działania określonych urządzeń. Po drugie zaś zabezpieczają firmę przed różnego rodzaju niebezpieczeństwami np. kradzieżą mienia czy wtargnięciem na teren zakładu niepożądanych osób.

Czujniki obecności stały się nieodłącznym elementem tzw. inteligentnych budynków oraz inteligentnych urządzeń. Nie wiadomo, czy całkowicie zawładną naszym życiem. Jedno jest pewne. Wkrótce mogą stać się naszą codziennością. W wielu przypadkach okazują się niezwykle potrzebne, a wręcz niezbędne.

Artykuł Co warto wiedzieć o czujnikach obecności? pochodzi z serwisu Inteligentne budownictwo.

Systemy wykrywania i sygnalizacji pożaru i ich rola
Kluczowym aspektem ochrony przeciwpożarowej jest identyfikacja rozwijającego się zagrożenia pożarowego w odpowiednim czasie oraz ostrzeżenie osób przebywających w budynku i powiadomienie służb ratowniczych. Jest to podstawowa rola systemów wykrywania i alarmowania przeciwpożarowego. W zależności od przewidywanego scenariusza pożaru, rodzaju budynku i sposobu jego użytkowania, liczby i rodzaju mieszkańców, systemy te mogą zapewnić kilka głównych funkcji. Po pierwsze, umożliwiają one identyfikację rozwijającego się pożaru za pomocą metod ręcznych lub automatycznych, a po drugie informują mieszkańców budynku zaistnieniu zdarzenia i konieczności ewakuacji. Inną funkcją jest przesyłanie sygnału o pojawieniu się ognia do straży pożarnej lub innej jednostki reagowania kryzysowego. Mogą również wyłączać urządzenia elektryczne, wentylacyjne i być używane do inicjowania automatycznych systemów tłumienia pożaru.

Panel kontrolny
Panel sterowania jest „mózgiem” systemu wykrywania i sygnalizacji pożaru. Jest odpowiedzialny za monitorowanie różnych „wejściowych” urządzeń alarmowych, takich jak ręczne i automatyczne elementy wykrywające, a następnie uruchamianie alarmowych urządzeń „wyjściowych”, takich jak dzwonki, światła ostrzegawcze, dialery alarmów telefonicznych i sterowanie budynkiem. Panele kontrolne mogą być prostymi jednostkami z pojedynczą strefą wejściową i wyjściową lub złożonymi systemami komputerowymi monitorujących nawet kilka budynków jednocześnie.

Inteligentne systemy reprezentują aktualny stan techniki w zakresie wykrywania i sygnalizacji pożaru. W przeciwieństwie do konwencjonalnych metod alarmowych, systemy te monitorują i kontrolują możliwości każdego urządzenia inicjującego i sygnalizującego alarm poprzez mikroprocesory i oprogramowanie systemowe. W efekcie każdy inteligentny system sygnalizacji pożaru to mały komputer nadzorujący i obsługujący szereg urządzeń wejściowych i wyjściowych. Podobnie jak w przypadku konwencjonalnego systemu, system inteligentny składa się z jednego lub więcej obwodów, które obejmują cały budynek lub grupę budynków. Ponadto, podobnie jak w przypadku standardowych systemów, wzdłuż tych obwodów może znajdować się jedno lub więcej urządzeń inicjujących alarm. Główna różnica między typami systemów dotyczy sposobu, w jaki każde urządzenie jest monitorowane. W systemie inteligentnym każde urządzenie inicjujące (automatyczny wykrywacz, przełącznik przepływu wody w tryskaczach itp.) otrzymuje określoną identyfikację lub „adres”. Ten adres jest odpowiednio zaprogramowany w pamięci centrali i skorelowany z informacjami, takimi jak typ urządzenia czy jego lokalizacja.

Mikroprocesor centrali wysyła stały sygnał zapytania do każdego obwodu. W ten sposób każde urządzenie inicjujące jest konrolowane w celu sprawdzenia jego stanu (normalnego lub awaryjnego). Ten aktywny proces monitorowania odbywa się cały czas, zapewniając aktualizacje systemu, co 5 do 10 sekund.

Inteligentny system przeciwpożarowy monitoruje również stan każdego obwodu, identyfikując wszelkie występujące usterki. Jednym z udoskonaleń oferowanych przez nowoczesne systemy jest ich zdolność do dokładnego określania miejsca powstania usterki.

Artykuł Jak działają inteligentne systemy przeciwpożarowe? pochodzi z serwisu Inteligentne budownictwo.